Oneshoot Ryoga x Kifumi (BORN)

Tytuł: Red Desire

Paring: Ryoga x Kifumi (BORN) dlaLilien :*

Typ: oneshoot

Gatunek: yaoi-cuspospolituj

Beta: Hoshii.

Dedykowane dla Lilien :*

- Ja i tak was nie rozumiem… - przewrócił oczyma basista.

- Boże, czego ty znowu nie rozumiesz? – westchnął cierpiętniczo K.

- No tego całego klipu… Dlaczego wy jesteście tacy sztampowi? Czemu zawsze musi występować tam dziewczyna? Przecież to jest już nudne! – prychnął i opadł na kanapę, zajmując ją całą dla siebie, dlatego ja i Tomo musieliśmy usiąść na podłodze.

- Nie podoba ci się oglądanie półnagiej kobiety w naszym klipie? – zdziwił się Ray, który podczas nagrywania owego teledysku, który nie podobał się Kifumi’emu, jak zahipnotyzowany wpatrywał się w dziewczynę bez stanika. – Dziwny jesteś… - machnął na niego ręką. – Jak dla mnie to cycków nigdy za wiele… - rozmarzył się.

- A ja nie wiem, co was w tym tak podnieca – kontynuował swój wywód Kifumi, zakładając ręce pod głowę. – Nie umiecie nikogo wyrwać na imprezie? Internet wam odcięli i dostępu do Red Tube nie macie? – prychnął.

- A co? Wolałbyś oglądać półnagiego mężczyznę w naszym klipie? – wciął się Tomo.

- No na przykład! – basista ożywił się nieco. – To przynajmniej byłoby coś innego! Teraz,nieważne jaki klip włączysz:wszędzie gołe baby. Mnie się to nie podoba! Mam tego dość! Jakbym chciał obejrzeć porno, poszedłbym do burdelu! – lamentował.

- A czego ty się spodziewałeś? – zganił go K. – Przecież piosenka nosi nazwę „Red Desire”. Myślałeś, że pokażemy tam teletubisie na łące i wycięte zdjęcia Kai’a z The GazettE zamiast tego śmiejącego się słoneczka?

- A propos tego słoneczka… - odezwał się Ray, ale zaraz został uciszony przez perkusistę.

- Nawiązując do tego faceta, o którym wcześniej mówiliśmy… Kifumi, czy ty się dobrze czujesz? Chcesz pokazać jakieś yaoi w naszym klipie?! Wiesz jakby na to zareagowała publiczność?! – wydarł się.

- A co mnie publiczność? – rozwalony na kanapie muzyk wzruszył ramionami. – Fankom by się spodobało. Zresztą, narobilibyśmy dużo szumu, więc pisaliby o nas w gazetach! Zyskalibyśmy na popularności!

- Ta… Bylibyśmy znani jako pederaści i zboczeńcy – fuknął K.

- A tak uważają nas za normalnych facetów, którzy gapią się na cycki baby, która w samych majtkach i jakiejś dziwnej masce, której także nie rozumiem, wystąpiła w naszej piosence, tak?

- Dokładnie – potwierdził gitarzysta.

- I to niby ja tu jestem dziwny… - Kifumi załamał się i pokręcił głową z politowaniem dla całego, zboczonego świata. – I jest jeszcze jedna rzecz, której nie rozumiem…

- Jezu, zlituj się nad nami – westchnął Ray, łapiąc się za głowę. – Będziesz roztrząsał sprawę tej maski? Dobra, jest dziwna, ale, cholera, nie my ją projektowaliśmy, więc daruj!

- Nie o tym chciałem powiedzieć – warknął basista, przewracając się na bok, po czym pogładził mnie po włosach. – Ryoga – zwrócił się do mnie. Drgnąłem na wydźwięk mojego imienia – możesz mi wyjaśnić, dlaczego, do kurwy nędzy, ty gryzłeś tą dziewczynę po kolanach? I dlaczego to zostało wyemitowane?!

Wyrwany z letargu spojrzałem zdumiony na basistę, po czym potrząsnąłem głową, aby się w niej rozjaśniło. Kiedy trafiły do mnie jego słowa, odpowiedziałem z głupią miną:

- A miałem ciebie gryźć po kolanach? – zdumiałem się, na co wszyscy wybuchnęli gromkim śmiechem. Tylko ja i ciemnowłosy mierzyliśmy się spojrzeniami. Ja nie wiedziałem, co zrobić (a tym bardziej nie rozumiałem, co tak rozśmieszyło pozostałych), a Kifumi wydawał się intensywnie nad czymś myśleć. Gdy w końcu śmiech ucichł, basista odezwał się:

- To nie jest głupie! – reszta zespołu spojrzała na niego jak na idiotę, jednak on się tym nie przejął i wpatrywał się wciąż we mnie. – Z tym facetem, to rzeczywiście byłaby przesada… Miałeś rację Tomo, mogłoby to zostać przez wielu uznane za niesmaczne, ale gdybyśmy tak ograniczyli siętylko do naszej piątki?

- W sensie, że mamy lizać się między sobą i pokazać to w klipie? – upewnił się Ray.

- A co? Już nie raz tak robiliśmy! Trochę fanservice’u nie zaszkodzi, a spodoba się fanom! Nagrajmy to jeszcze raz!

- Bez urazy, ale nikt nie będzie cię gryźć po kolanach, Kifumi – westchnął perkusista.

- Ja mogę – zdeklarowałem się i położyłem dłonie na kolanach basisty, opierając się o niego i jednocześnie odwracając tyłem do reszty. – Ładne masz te kolanka… - uśmiechnąłem się i w zaczepny sposób zacząłem ciągnąć zębami za materiał rurek, które miał dziś na sobie. Przez to, że były obcisłe, od czasu do czasu przygryzałem także jego skórę… a wcale nie robiłem tego delikatnie. Ciemnowłosy przeczesał palcami moje włosy, odgarniając grzywkę, która wpadała mi do oczu.

- Ryoga… to wygląda conajmniej… źle… - zauważył K. – Wiesz… siedzisz na podłodze między rozchylonymi nogami Kifumi’ego, przez co wyglądasz, jakbyś miał mu zaraz… no wiesz… - przewrócił oczyma.

- Obciągnąć? – dokończyłembezwstydnie.

- Ta, właśnie…

- Ej! To będzie fajne! – wykrzyknąłem. – Ogólnie ten pomysł Kifumi’ego może wypalić! Wiecie… Możemy nagrać to właśnie w taki sposób!

- Taki, to znaczy jaki? – dociekał K.

- Możemy „sklecić” ten klip z takich dwuznacznych urywków! Nikt nie będzie się z nikim pieprzył ani rozbierał, ale będziemy pokazywać właśnie coś takiego – że niby wygląda, jakbym chciał obciągnąć naszemu basiście, ale przecież tego nie zrobię!

- To byłoby przynajmniej oryginalne, a nie takie sztampowe! – dodał chłopak, który chwilę po tym, jak to powiedział, podniósł mnie i usadził na własnych kolanach, po czym zaczął gładzić moje udo. Pozostali spojrzeli na nas krzywo.

- No nie wiem…

- Nie jestem przekonany…

- Może lepiej zostawmy to tak jak jest… - próbowali się wymigać.

- Oj, dajcie spokój! Możemy tylko spróbować! Jeśli w trakcie nagrywania, czy po obejrzeniu pełnych efektów naszej pracy,uznamy, że to jednak nie jest dobre, nie musimy tego publikować! – próbowałem ich zmotywować.

- Bez urazy dla nikogo, ale nie chciałbym wylądować na jakiejś stronie xxx w filmiku, w którym wyglądam jakbym któremuś z was miał się zarazsprzedać… - odezwał się jasnowłosy gitarzysta,który wyglądał jakby zjadł właśnie całą cytrynę.

- Dajcie nam szansę! – jęknął błagalnie basista, zaciskając dłoń na moim kolanie.

- No dobra – westchnął perkusista, który również nie był zachwycony naszym pomysłem. – Szansę możemy wam dać. Napiszcie scenariusz, który pokazywałby jak wy to widzicie. Potem to przeanalizujemy i stwierdzimy, czy w ogóle ktoś oprócz was będzie chciał w tym wystąpić…

***

- Matko! To też odpada! Kifumi, nie oszukujmy się! To jest niewypał! – załamałem się. – Oni nie będą chcieli w tym wystąpić!

- Ryoga, nie trać nadziei! – próbował mnie pocieszyć. – Nie gnieć tej kartki! No nie wyrzucaj jej! – sapnął wściekły, kiedy wrzuciłem kolejną papierową kulkę do śmietnika. Basista wstał i podszedł do papierowej góry wyglądającej z plastikowego kubła i zaczął szukać w niej kartki, którą tam dorzuciłem. – Nie możesz nastawiać się na „anty”. Ty już wymyślasz… A to w tym Ray nie będzie chciał zagrać, a na to K się nie zgodzi… daj spokój! Przedstawimy im sześćdziesiąt tysięcy wersji i na którąś będą musieli się zgodzić! – rozwijał zgniecione kartki jedną po drugiej aż w końcu zalazł to, czego szukał. – Ha! Mam! – przebiegł wzrokiem po tekście. – A nie… to jednak nie to – westchnął. – Ale to też się nada. Łap! – rzucił we mnie papierową kulką, która odbiła się od mojej głowy. Zacząłem kląć pod nosem. – No mówiłem, żebyś złapał… - podszedł do mnie i uderzył mnie lekko pięścią w ramię. Spojrzałem na niego zawistnie, jednak w moim wyrazie twarzy wyłapał inne uczucie, które za wszelką cenę chciałem ukryć. – Wiem, że jesteś smutny – objął mnie ręką. – Ja też chciałbym, żeby to przeszło…

- Ja nawet nie mam nic do tej półnagiej baby, ale chciałbym zrobić coś oryginalnego! Narobić dużo szumu! – wyrzuciłem ręce w powietrze. –Jednak, jak zawsze, musi być jakieś pierdolone „ale”! – wkurzyłem się. Z jednej strony niby byłem wściekły, a z drugiej totalnie wykończony tą wściekłością i bezradnością zarazem. Ułożyłem głowę na ramieniu chłopaka i ziewnąłem. Była już noc, a my nadal siedzieliśmy w tej naszej nieszczęsnej salce w studiu…

- No wiesz, zawsze istnieje taka opcja, że oni będą sobie tańczyć, grać i tak dalej – machnął ręką, podkreślając, iż jest to nieistotne – a my możemy się całować – wzruszył ramionami. – Jeśli oni nie będą chcieli być oryginalni to my będziemy!

- Jak tylko nasza dwójka tak zrobi, to nie będziemy oryginalni! Bo to już było! BREAKERZ tak zrobili w „Real Love”! Tak samo zachowywała się ta dwójka z ADAMS!

- Tych ostatnich, o których mówisz nie znam, ale wierzę ci na słowo… Myślisz, że żeby wzbudzić prawdziwe zainteresowanie i wywołać skandal, to musi wziąć w tym udział cały zespół?

- No! – jęknąłem. – Wiesz… dwójka to nic, ale piątka… to już coś!

- Pięciokącik? – zachichotał.

- Fajnie by było, ale oni się nie zgodzą… - westchnąłem i wyrwałem się z jego objęć, po czym położyłem się na sofie, zwijając w kulkę. – Jestem zmęczony… - wyznałem.

Kifumi ułożył się za mną i objął mnie w pasie, przyciągając do siebie. Miałem na sobie grubą bluzę i było mi zimno, a on był w samej koszulce z krótkim rękawem i grzał jak piecyk. Odwróciłem się do niego przodem i przywarłem do jego torsu, chcąc się nieco ogrzać.

- Masz zimne dłonie – zauważył, chwytając moje ręce i bawiąc się moimi palcami.

- Bo mi zimno – mruknąłem.

Basista wsunął moje dłonie pod swoją bluzkę, układając je na swoim brzuchu. Kifumi był tak gorący, że jego rozgrzana skóra niemal parzyła mi palce. Kiedy poczułem to gorąco aż zachłysnąłem się powietrzem z wrażenia. Po chwili przytuliłem się do niego całym ciałem, chcąc odebrać mu trochę tej wysokiej temperatury. Ciemnowłosy gładził mnie po głowie, a następnie zaczął masować mój kark. Jego długie, szczupłe i przede wszystkim gorące palce były przyczyną przyjemnych dreszczy, które mną wstrząsały. Kiedy chłopak zauważył to, wsunął dłoń pod moją bluzę i raz za razem przejeżdżał palcami wzdłuż kręgosłupa. Chichotałem wtedy i wyginałem się w różne strony; łaskotało mnie to. Kiedy znudziła mu się już ta zabawa, przeszedł do następnej. Zaczął wciskać mi palce między żebra i podszczypywać mnie, przez co śmiałem się jeszcze głośniej i wierzgałem nogami. Rękami próbowałem jakoś bronić się przed jego kolejnymi atakami, ale moje próby spełzły na niczym, gdyż nie umiałem zmusić go, żeby wyjął ręce spod mojej bluzy.

- Ki… Kifumi! Przestań! – zwijałem się ze śmiechu i próbowałem go jakoś odepchnąć, ale nie wychodziło mi to.

- Ale dlaczego? Mnie się to podoba – zachichotał i przewalił mnie na plecy, po czym usiadł na mnie okrakiem i rozpiął moją bluzę. – Chyba już ci cieplej? – uśmiechnął się, kiedy pokiwałem głową. Wyjął moje ręce z rękawów, a następnie nachylił się nade mną. Przez chwilę zastanawiałem się, co zamierzał zrobić, kiedy nagle… znów wbił mi palce między żebra, przez co zaśmiałem mu się prosto w twarz! – Nie pluj, z łaski swojej – zaśmiał się.

- Ja? Ja nie pluję, ot co! – zachichotałem, a on znowu mnie zaatakował. – No, przestań! – znów zacząłem się śmiać i wiercić.

- Miałeś mi coś zaoferować w zamian! – przypomniał.

- Au! – zawyłem. – To boli! Przestań, bo nie mogę się skupić, żeby wymyśleć, co ci dać w zamian!

- Nie możesz się skupić… Słaby argument – zaśmiał się i znów zaczął mnie maltretować.

- A czego… Au!... byś chciał w zamian za to, że przestałbyś robić mi krzywdę? – poszedłem na łatwiznę; nie mogłem wymyślić niczego sensownego.

- Hm… - wyprostował się, nadal siedząc na mnie okrakiem i przez chwilę zastanowił się. – Odpowiesz mi trzy razy tak.

- Ale… Na co? – nie rozumiałem, o co mu chodziło.

- Po prostu przytaknij, a przestanę się nad tobą „znęcać” – uśmiechnął się.

- No… dobra – pokiwałem głową. W sumie to… conibymogłem stracić na takim układzie?On przestałby mnie dręczyć, a ja po prostu miałem mu trzy razy powiedzieć tak. – Mam powiedzieć tak, tak, tak. I tyle? – zdziwiłem się.

- Nie – zachichotał i zszedł ze mnie. – Red desire?

- Co? – zgłupiałem, jednak pod siłą nacisku jego wzroku mniej więcej zrozumiałem. – Aaa… Kumam! Tak!

- Sex on the beach?

- Tak!

Kifumi wstał i nic już więcej nie mówiąc, pociągnął mnie za rękę. Wyprowadził mnie ze studia, uprzednio nawet nie zabierając stamtąd naszych rzeczy, czy zamykając drzwi na klucz. Wyszliśmy na parking, gdzie chłopak władował mnie do swojego samochodu. Byłem totalnie zagubiony i nie rozumiałem jego zachowania, przez co przez chwilę czułem się jak uprowadzony główny bohater w filmie akcji.

- Gdzie jedziemy? – zapytałem, jednak on mi nie odpowiedział, a jedynie uśmiechnął się jeszcze szerzej.

Znaleźliśmy się na obrzeżach miasta. Basista zboczył z głównej trasy i zaczął manewrować po coraz węższych uliczkach. W prawo, w lewo, w prawo, w prawo, w lewo… i zgubiłem się. Kompletnie nie wiedziałem, gdzie się znajdowaliśmy. Z dziwną miną spojrzałem na ciemnowłosego, który nadal uśmiechał się pod nosem. Nagle przed nami jakby spod ziemi wyrosła zielona ściana lasu.

- Chyba się zgubiliśmy… - powiedziałem cicho, na co on zachichotał i wjechał do lasu.

Wtedy to już w ogóle poczułem się jak w filmie – jak w tych wszystkich horrorachklasy B, a nawet C, kiedy morderca wywozi swoją ofiarę do lasu, przywiązuje ją do drzewa, a potem zabija w bestialski sposób siekierą. Po udanej masakrze zazwyczaj jeszcze przygląda się swojemu „dziełu”, a nieraz nawet obliże swoje palce, które są w hektolitrach keczupu albo czerwonej farby, która miała być imitacją krwi. Zaśmiałem się, kiedy wyobraziłem sobie Kifumi’ego w roli takiego mordercy. To wyglądało wręcz groteskowo!

Jechaliśmy po jakiejś piaszczystej drodze, a właściwie dróżce, która nie była przeznaczona dla samochodów, o czym świadczyła choćby jej szerokość – co chwilę jakieś gałęzie bębniły o boczne lusterkai szyby.Bałem się, że auto się zakopie i za chwilę razem będziemy musieli je pchać, na co nie miałem najmniejszej ochoty, jednak obyło się bez tego. Dojechaliśmy… na plażę. Na dziką, niestrzeżoną plażę, która chyba była częścią parku krajobrazowego, a może nawet i narodowego, chociaż nie byłem tego pewien. W końcu basista zatrzymał się i wyłączył silnik, po czym wysiadł, dając mi ręką znak, żebym poszedł w jego ślady. Zrobiłem to bezzwłocznie i podbiegłem do niego.

- Po co tutaj przyjechaliśmy?

- Pięknie, prawda? – udał, że nie usłyszał mojego pytania.

Co, jak co, ale musiałem przyznać, że miał rację. Niebo było bezchmurne, a wielki talerz księżyca wyglądał urzekająco w towarzystwie cudownie migających setek gwiazd. Woda leniwie, wręcz ospale falowała. Wydawała się być srebrna od blasku księżyca, który się w niej odbijał. Od strony morza wiała delikatna i rześka bryza, która unosiła nasze włosy. Uśmiechnąłem się – lubiłem takie widoki. Piasek, po słonecznym dniu, nadal był ciepły i czysty. Wszędzie było cicho i pusto; istny raj dla weny, która nagle do mnie zawitała. Zacząłem przeszukiwać kieszenie w nadziei, że znajdę długopis, czy choćby kredkę do oczu (już nie potrzebna była mi kartka – mogłem pisać na rękach), kiedy basista znów złapał mnie za rękę i przyciągnął do siebie. Objął mnie w pasie i poprowadził w głąb plaży. Zaprowadził mnie na wydmy, po czym pchnął mnie tak, że usiadłem na piasku. On również usiadł; naprzeciwko mnie i uśmiechnął się pięknie.

- Po co mnie tutaj przyprowadziłeś? – zapytałem, a muzyk popchnął mnie jeszcze raz, tak, że tym razem położyłem się.

Zawisł nade mną i spojrzał mi w oczy. Jego oczy lśniły i widziałem w nich płomyczki radości, której z pewnością nie umiałbym opisać słowami. Nie wiedziałem, z czego się tak cieszył. Zacząłem o tym rozmyślać, kiedy nagle… pocałował mnie! Delikatnie muskał moje usta, a kiedy nie wyczuł z mojej strony żadnego oporu, polizał moją dolną wargę. Uchyliłem usta, choć sam nie wiem, dlaczego to zrobiłem. Może to była chwila słabości, a może chciałem tego już od dawna… Może myślałem, że ciemnowłosy chciał „poćwiczyć” do tego klipu? To wytłumaczenie chyba było najgłupsze, ale tak wiele zrodziło się ich w mojej głowie, że nawet nie zauważyłem, kiedy objąłem go za szyję i zacząłem oddawać pocałunki. Nasze języki splotły się i zaczęły razem bawić. Co chwilę przechodziły mnie dreszcze, co chłopak doskonale mógł wyczuć.

W pewnym momencie Kifumi wsunął rękę pod moją bluzkę i zaczął mnie dotykać. Na początku spiąłem się, ale kiedy zaprzestał, poczułem niedosyt. Sugerując mu, że ma wznowić pieszczotę, sam zacząłem go dotykać. Nie chciałem się spieszyć, ale… nie wyszło. Po prostu nie dałem rady i po chwili zdarłem z niego koszulkę, odrzucając ją. Pożądanie wzięło nade mną górę. Basista pozbył się także mojej górnej części garderoby, po czym zszedł z pocałunkami na szyję. Raz całował, raz lizał, a od czasu do czasu nawet przygryzał skórę na mojej szyi, pozostawiając na niej drobne malinki. Kiedy tak się ze mną bawił, wzdychałem głośno, dając mu tym samym znak, że mi się podoba. Dotarł do torsu, gdzie nie zabawił długo – na chwilę jedynie zatrzymał się przy sutkach, ale w jego planach było coś zupełnie innego. Zjechał od razu na podbrzusze i dopiero wtedy zrozumiałem, że tutaj zaczyna się zabawa. Chłopak wsunął mi język do pępka i przez moment się tak bawił, a następnie po prostu zaczął mnie lizać. Czułem jak podniecenie zbierało swoje żniwa w postaci ubywającego w zastraszającym tempie miejsca w moich spodniach. Nie wiedziałem, że, zpozoru, taka drobna pieszczota, mogła być tak przyjemna… Kifumi nie zaprzestając kreślenia językiem na moim podbrzuszu szlaczków, rozpiął mi rozporek, a po chwili zdjął ze mnie spodnie, co dało mu możliwość zejścia jeszcze niżej. Pojękiwałem cicho, kiedy od czasu do czasu wsuwał język za linię bokserek. W momencie, kiedy myślałem, że zdejmie ze mnie ostatnią część garderoby, on zaczął całować mnie po wewnętrznych stronach ud. Zachłysnąłem się powietrzem i rozsunąłem przed nim nogi, dając mu do zrozumienia, że tego chcę. Robiło mi się coraz goręcej, mimo że piasek stawał się coraz zimniejszy. Kiedy był już naprawdę blisko mojego krocza, próbowałem zacisnąć dłonie na sypkim piachu tak jak na pościeli, ale oczywiście nie wychodziło mi to.

- Proszę… Zrób to wreszcie… - wyjęczałem, kiedy lizał moją męskość, przez materiał bielizny.

Basista uśmiechnął, po czym w końcu zlitował się nade mną i ściągnął ze mnie bokserki. Polizał żołądź, po czym, już bez zbędnych gier, wziął mnie w usta. Powoli poruszał głową do przodu i do tyłu, chcąc tym samym przedłużyć zabawę. Było mi cholernie dobrze… Korzystając z tego, że chłopak wybrał tak ustronne miejsce, pozwoliłem sobie na… jakby to ładnie ująć? Głośne potwierdzanie przyjemności, jaką on mi sprawiał. Krzyczałem na całe gardło, wplątując palce w jego włosy i delikatnie go za nie ciągnąc. Na początku chciałem, żeby przyspieszył, ale potem zrozumiałem, że takie „słodkie tortury” są o wiele przyjemniejsze. Zresztą… to przedłużanie dawało mu więcej czasu na „popisy”. Muzyk wyczyniał ze mną cuda, a ja krzyczałem jego imię, wychwalając go pod same niebiosa. Miałem wrażenie, że złapałem Boga za nogi… a kiedy pomyślałem, że to dopiero początek, uznałem, że moim Bogiem właśnie został Kifumi. Ssał, lizał i przygryzał moje przyrodzenie sprawiając mi niewyobrażalną przyjemność. Mimo, iż było mi tak dobrze, wiedziałem, że przy takim tempie nie dojdę. Jak się okazało basista też o tym wiedział (mentalista jeden, no!) i w pewnym momencie nagle ostro przyspieszył, przez co po kilku chwilach spuściłem się w jego usta.

- Aaach! – krzyknąłem. – Prze… Przepraszam – wyszeptałem, kiedy zauważyłem, że ciemnowłosy wszystko przełknął.

Pocałował mnie, jakby chciał powiedzieć „nie przepraszaj”, po czym zdjął swoje spodnie. Wtedy nagle mi się przypomniało, że on nie rozebrał się jeszcze! Zacząłem szamotać się z jego bielizną; Kifumi trochę mi pomógł i już był od niej uwolniony. Kiedy ogarnąłem go wzrokiem, uśmiechnąłem się do siebie, po czym przyciągnąłem go do jeszcze jednego pocałunku. Chłopak na oślep sięgnął do swoich spodni i wyjął coś z ich kieszeni. Po tym, oderwał się ode mnie, a ja otworzyłem oczy i kiedy zobaczyłem, co trzyma w ręku, zaśmiałem się.

- No chyba żartujesz – prychnąłem i wyrwałem mu z ręki prezerwatywę, po czym wyrzuciłem ją gdzieś za siebie. – Jestem czysty jak łza. Niczym się nie zarazisz – powiedziałem dobitnie.

Chłopak uśmiechnął się i pocałował mnie jeszcze raz. Potem podstawił mi trzy palce, które ja dokładnie oblizałem, pozostawiając na nich grubą warstwę śliny. Basista podniósł mnie delikatnie i zaczął napierać na moje wejście pierwszym z palców, jednocześnie znów przywierając do moich ust. Na początku nie było przyjemnie… Krzywiłem się, jednak wiedziałem, że później mi to zrekompensuje. Kiedy dodał drugi palec i zaczął mnie rozciągać, gryzłem go w dolną wargę, ciągnąc za nią, kiedy bolało i wyginałem się w przeróżne strony. Przy trzecim palcu, jęczałem z bólu i mrugałem wściekle, starając się nie uronić łzy. Muzyk widząc, że źle to znosiłem, zaczął onanizować mnie drugą ręką, aby odciągnąć moją uwagę od bólu. Kiedy uznał, że byłem wystarczająco dobrze przygotowany, wyjął ze mnie palce, a ja poczułem się dziwnie pusty w środku. Zaraz potem jednak zaczął na mnie napierać swoją erekcją, a ja zachłysnąłem się powietrzem. Wchodził we mnie powoli, mocno zaciskając dłoń na moim przyrodzeniu – mimo to i tak odczuwałem ból. Dawno już nie kochałem się z mężczyzną, dlatego musiałem swoje „ścierpieć”. Ciemnowłosy scałowywał moje łzy. Wszedł we mnie do końca, jednak nie poruszał się, dając mi czas na przyzwyczajenie się do jego obecności we mnie. Wziąłem kilka głębszych wdechów i rozluźniłem się na tyle, na ile w tym momencie mogłem i zacząłem się pod nim poruszać, dając mu znać, że już jestem gotowy.

- Nie jestem ze szkła… - uśmiechnąłem się mimo łez, co on odwzajemnił i pocałował mnie ponownie.

Jego pierwsze ruchy były bardzo powolne i płytkie; mimo to i tak głośno jęczałem. Z czasem ból zamieniał się w przyjemność, a ja rozluźniłem się już całkowicie i zacząłem go popędzać. Powtarzałem jego imię jak mantrę, wychodząc naprzeciw jego pchnięciom, aby wbił się we mnie jeszcze głębiej. Kochanek wchodził we mnie pod różnymi kątami, szukając mojego czułego punktu. Jęczałem wprost do jego ucha, wbijając paznokcie w delikatną skórę na plecach. Nasze oddechy stawały się coraz płytsze, a pchnięcia głębsze. Co chwila zalewały mnienowe fale gorąca. Obaj byliśmy już blisko, gdy nagle Kifumi trafił w moją prostatę.

- Tak! Tak! Nnn!... Właśnie tu! – krzyczałem wijąc się pod nim z rozkoszy.

Teraz trafiał już raz za razem, przez co po chwili doszedłem i zacisnąłem na nim mięśnie. Chłopak wykonał jeszcze kilka chaotycznych ruchów, po czym sam rozlał się we mnie, zalewając moje wnętrze spermą. Kiedy to poczułem, zadrżałem z przyjemności. Ciemnowłosy opadł na mnie wykończony. Przez chwilę obaj regulowaliśmy oddech, a gdy jemu jako-tako już się to udało, ponownie podniósł się, wyszedł ze mnie, na co jęknąłem rozżalony i położył się koło mnie, obejmując ręką w talii. Przylgnąłem do jego torsu i ukryłem nos w zagłębieniu jego szyi, nadal ciężko dysząc.

- Byłeś wspaniały… - szepnąłem mu na ucho.

- Ty również – odpowiedział mi i pocałował mnie w ramię, po chwili układając na nim głowę.

Przez moment jeszcze odpoczywaliśmy, po czym Kifumi delikatnie odsunął się ode mnie i pocałował mnie krótko. Uśmiechnął się zawadiacko, po czym odezwał się:

- Red desire – dotknął mojej męskości, na co ja cicho westchnąłem i zarumieniłem się, zrozumiawszy, o co mu chodzi. – Sex on the beach – zatoczył dłonią koło, pokazując wszystko, co nas otaczało. Również uśmiechnąłem się i wtuliłem w niego jeszcze mocniej.

- Ale jak do tej pory powiedziałem tylko dwa razy tak – zauważyłem.

- Nie jesteś zły? – zapytał z wątpliwością, która odbiła się w jego głosie.

- Niby za co? – zdziwiłem się.

- Za to, że… praktycznie cię do tego zmusiłem – spuścił wzrok.

- Praktycznie, to ty jesteś debilem, Kifumi – przewróciłem oczyma i pocałowałem go w szyję. – Obiecałem ci, że powiem trzeci raz tak, więc… słucham. Co jest tą trzecią rzeczą?

- Wiesz… Chyba do końca nie przemyślałem tej gry – podniósł się na łokciu i wyraźnie sposępniał. – Obawiałem się, że w ogóle się nie zgodzisz… że mnie odrzucisz… Potem, kiedy już się niemo zgodziłeś, bałem się, że później będziesz na mnie zły… Zresztą… to nie był najdelikatniejszy sposób w jaki chciałbym ci przekazać coś... bardzo ważnego…

- Dobra, zgodziłem się na seks, nie jestem zły, wręcz przeciwnie; jestem zadowolony i zaspokojony – zbyłem go, chcąc wreszcie usłyszeć „kocham cię”. Boże, to tak trudno powiedzieć? Przecież już się kochaliśmy! Włożenie jest łatwiejsze od wypowiedzenia dwóch słów? Przecież nie brał ze mną ślubu! Najpierw będzie związek, poznawanie się etc. A dopiero później coś ewentualnie dalszego… - Więc co to za trzecia rzecz? – udawałem, że się nie domyślam.

- Ryoga – zganił mnie wzrokiem. – Nie popędzaj mnie…

- No dobrze, dobrze – uśmiechnąłem się słodko, przewracając oczyma i kreśląc niewidoczne znaczki na jego torsie.

- To, co chcę ci powiedzieć jest bardzo ważne… i nie powinno występować w tej mojej głupiej grze. To bardzo poważna sprawa i broń Boże, nie odpowiadaj „tak” tylko dlatego, że zgodziłeś się na nią, jasne? – rzucił mi poważne spojrzenie.

- Jasne – uśmiechnąłem się. – Ale ta gra jest fajna… I uczy angielskiego – zaśmiałem się. – Kontynuuj to! – zmroził mnie wzrokiem. – Wiem, wiem… Mam nie zgadzać się ze względu na grę… ale chodzi mi o to, żebyś powiedział to w taki fajny sposób – wyszczerzyłem się. – Wiesz… Było Red desire, Sex on the beach… i? – „Areyou love me?”; dopowiedziałem sobie trzecią rzecz w myślach. Albo nie… to chyba nie ma być w formie pytania tylko równoważnika zdania, więc powinno być „Love me”, nie? Rozmyślałem, w jaki sposób Kifumi w końcu to powie, kiedy z letargu wyciągnął mnie właśnie jego głos.

- Jak chcesz… Red desire?

- Yes – „zabłysnąłem” znajomością języków obcych.

- Sex on the beach?

- Yes.

Chwila ciszy.

- Marry me?

- Ye… - zatkało mnie. – Co? – wytrzeszczyłem na niego oczy.

- Marry me? – powtórzył wyraźnie zestresowany. Zza siebie wyjął małe pudełeczko i otworzył je. W środku oczywiście był pierścionek… Na chwilę zapomniałem jak się oddycha. Płuca zaczęły mnie palić żywym ogniem, łzy napłynęły mi do oczu…

- Yes! – krzyknąłem w końcu i rzuciłem się na niego, przytulając mocno.

Chłopak na ślepo włożył mi obrączkę na palec i pocałował namiętnie. Zastygliśmy w pocałunku, smakując naszego niezatwierdzonego przez państwo ani Kościół małżeństwa.

DODATKI:

- Kifumi! Pobawimy się jeszcze raz w tą twoją grę? Ale teraz ja będę mówił!

- No dobrze, skarbie…

- Ale zmienimy trochę zasady, ok? Ja będę mówił seriami, bo mam znacznie więcej wymyślonych rzeczy niż ty… I niech stracę… Możesz powiedzieć tak lub nie.

- Zaczynajmy.

- Buy me a dog… no, no… Buy me a cat! Yeah! I want acat! And buy me a car. Buy house with garden for us. Give me more sex. Give me something sweet to eat.

- Yes, yes, yes, yes, yes – uśmiechnął się.

- Give me a baby. I want know your parents. Go with me to sex shop.

- No, no, yes.

- Czemu nie chcesz mieć ze mną dziecka?!

- Chcę, ale to fizycznie niemożliwe, skarbie!

- Pierdolony ginekolog się znalazł… A czemu nie poznasz mnie ze swoimi rodzicami?!

- Bo cię kocham i nie chcę żeby stała ci się krzywda. Zresztą… Gdybyśmy się razem u nich pojawili, jestem pewien, że przeprowadziliby na nas takie eksperymenty, że żaden z nas nie mógłby mieć dzieci….

- Chcę mieć z tobą dzieci!

- Mogę ci kupić lakę BabyBorn…

- Taką z logo naszego zespołu?

- Co?

- No mówisz: Baby Born. To znaczy, że to lalka, która wygląda jak dziecko i ma logo naszego zespołu? No bo przecież żadna kobieta nie mogła urodzić lalki – nie mogła jej zrobić „born”! Cholerne kobiety, czemu tylko one mogą rodzić?!

- BabyBorn to nazwa tej lalki…

- Aaa… A kupisz mi taką z logo naszego zespołu?

- Oczywiście kochanie. Dla ciebie wszystko.

- Wszystko?! A dzieci to ze mną nie chcesz mieć!

ect. xD