miniaturka "Angel's tale" HYDE (L'Arc~en~Ciel, VAMPS) x ?

Tytuł: „Angel’s tale”

Paring: HYDE (L’Arc~en~Ciel, VAMPS) x ?

Typ: miniaturka

Gatunek: ?

Beta: -

„Ukryłem swoje uczucia przez Tobą
ponieważ dzielą Nas niebiosa.
Pragnąłem powiedzieć Ci
O tym czego pragnie moje serce.”

Nie było sensu w tym, abyś słuchał moich miłosnych wyznań. Zapewne jedynie rozbawiłbym Cię tym… a może wręcz przeciwnie, zdenerwował? Może wydałbym Ci się żałosny?

Ech… Nie mam pojęcia.

Zawsze się wahałem i właśnie przez to nigdy nie powiedziałem Ci o tym, „czego pragnie moje serce”… lub raczej, kogo.

Między nami jest dystans, którego nigdy nie uda się Nam przekroczyć, dlatego postanowiłem milczeć, nawet jeśli oznaczało to dla mnie ból, z którym nie potrafię ani żyć, ani tym bardziej umrzeć.

Bałem odezwać się w Twojej obecności, gdyż Twój głos brzmiał niczym błogosławieństwo pośród wiecznej ciszy poranka; chciałem słuchać go do końca życia, jednak Ty również nie odzywałeś się często. Nie musieliśmy przecież rozmawiać, jednak za każdym razem pragnienie usłyszenia Twojego głosu było coraz silniejsze. Tego ostatniego razu, kiedy nie mogłem już sobie z nim poradzić, nie pojawiłeś się. Odszedłeś.

            Czy przeraziła cię moja zachłanność?

”Gdybym tylko miał skrzydła,

Takie białe jak Twoje

Wzbiłbym się do nieba

I poszybował wprost do Ciebie.

Aniele”

Tak bardzo chciałbym odejść razem z Tobą z tego zniszczonego świata. Nie musiałbyś zabierać mnie do nieba; wystarczyłaby mi sama Twoja obecność, aby nawet to piekło, w którym żyję, już tak długo, stało się nagle czymś, za co mógłbym dziękować i błagać, by móc zostać tu z Tobą; na zawsze.

„Tak, podczas tych śnieżnych nocy
wspomnienia powracają.
Twój wieczny ogień 
znów płonie w tajemnicy.”

Wspomnienia nigdy nie opuszczają mnie, jednak w te śnieżne noce stają się jeszcze bardziej wyraźne. Mam wrażenie, jakbym przeżywał nasze spotkania znów na nowo. Jest to dla mnie zarazem największym błogosławieństwem i przekleństwem, gdyż cieszę się Twoim widokiem, ale jednocześnie cierpię, kiedy znów uświadamiam sobie, że nie ma Cię przy mnie.

I nigdy nie będzie.

Mimo wszystko chcę wierzyć, że tak samo jak ja spoglądam tęsknie w górę, tak ty patrzysz w dół.

Czy to głupie?

Zapewne…

Chcę wierzyć, tak bardzo chcę wierzyć… gdyż nie zostało mi nic innego.

„Zawinięty w srebrny welon
Pod niebiosami, tak blady.
Drżałeś kiedy na Ciebie patrzyłem
W tą świętą noc.
Aniele.”

Wyglądałeś wręcz chorobliwie… Czy to moja wina? Czy może to było jedynie moje własne odbicie, które zobaczyłem w Twoich oczach?

Zaskakujące, jak bardzo potrafi wyniszczyć tęsknota; bardziej niż jakakolwiek inna choroba…

„Miłość taka jak ta
Zdarza się raz w życiu.”

Nawet jeśli jest niespełniona.

Nieodwzajemniona.

„Zatracam się w Twoim pięknie
Wciąż o Tobie śnie.”

Wciąż nachodzą mnie sny o Naszym pierwszym spotkaniu, które wydawało się być, jakby wyrwane z szarej stagnacji czasu; zbyt idealne.

Pamiętam dokładnie, byłeś ubrany w białe szaty siedziałeś nad przepaścią, a za Twoimi plecami wstawało słońce otulając Cię ciepłym, złotym blaskiem. Biła od Ciebie tak silna aura, że ledwo powstrzymałem się, aby Ci się nie pokłonić. Byłeś taki majestatyczny, cudowny, nadzwyczajny… Piękny.

Głębokie wejrzenie Twoich bursztynowych oczu prześladuje mnie nawet na jawie. Czy to możliwe, żeby moja wiara była w jakikolwiek sposób uzasadniona? Czy to możliwe, że Ty naprawdę mnie obserwujesz, tak, jak ja Ciebie?

„Tu w głębi mojego serca
Pozostają wspomnienia
Które przechowuje w sekrecie
Bezpiecznie przed innymi.”

„Oto Opowieść Anioła.”